Ponoć kiedy umiera wewnętrzne dziecko, zaczynamy sie starzeć...

młodsze dziecię ukończyło dziś pierwszą klasę, a ja kompletnie nie miałam pomysłu jak ugryźć kartki podziękowaniowe.
aż dziś rano wstałam i na szybko machnęłam "karteczkę pierwszoklasisty" :)
nie chciałam, by była pompatyczna, w końcu to pożegnanie tylko na dwa miesiące, a pani młoda i wesoła.
bardzo fajnie mi się ją robiło, moje wewnętrzne dziecko z przyjemnością odtwarzało wygląd szkolnego zeszytu :)
i tak, z wyjątkiem błędów ortograficznych, tak to niemal wyglądało ;) bo ile razy by mi nie kazali przepisywać, moje zeszyty prędzej niż później wyglądały niemal kropka w kropkę właśnie tak ;)

a ponieważ wykańczałam ją na ostatni dzwonek, zdjęć jest tak mało, że zbliżenie będzie tylko jedno  ;)

 

a tu całość :)

i chyba dobrze ujęłam "co autor miał na myśli", skoro nauczycielce się podobała i do tego uwierzyła dziecku, że robiło ją samo ;)

peszek miało, że karteczkę osygnowałam ;)

ale nic straconego, młoda ostatnio wymodziła całkowicie samodzielnie! taką karteluchę dla ojca, według szablonu, że... a zresztą, sami niebawem zobaczycie ;)

pozdrawiam wszystkich co też dziś zaczęli wakacje mimo tego, ze dawno szkoły ukończyli ;)

ps.: postanowiłam usunąć opiniowanie postów, bo się nie aktualizowało kiedy wchodziły nowe posty. jeśli będziecie za nim tęsknić, dajcie znać, poszukam gdzieś sprawniejszego ;)